wat doe ik hier eigenlijk

Wat doe je hier eigenlijk?
Goede vraag.. een vraag die hier vaak aan me gesteld wordt en een vraag waar ik zelf het antwoord eigenlijk niet op weet. Ik doe hier namelijk niet zo veel maar toch ook wel weer van alles. Afspraken maken is hier moeilijk en dingen uitstellen of afzeggen is gemakkelijk.
Ik ga 2 keer per week (maandag en donderdag ochtend) naar een basisschool voor speciaal onderwijs. Zoals ik al eerder zij het niveauverschil van de kids op die scholen is erg groot. Kinderen met autisme, ADHD, downsyndroom, lichamelijke beperkingen en licht verstandelijke beperking zitten allemaal in de zelfde groep op dezelfde school. Hele uitdaging voor de leraren om zo een groep les te geven. De lessen verlopen in mijn ogen dan ook erg rommelig en chaotisch,.. kids rennen overal rond, doen wel, niet of half mee met de les en gaan tussendoor gewoon ff ergens zitten eten of iets. Op 1 school waar ik kom hebben ze de ochtend dat ik er ben eerst gym en daarna dansles. De gymles wordt gegeven in 1 groep of 2 of 3, de leraar deelt het op in niveaus maar vind het ook leerzaam voor de kids om met andere niveaus samen gym te hebben. De dansles wordt ook soms in groepjes gegeven soms niet, de kids die niet mee doen rennen rond binnen en buiten de school en doen wat ze zelf willen. Ze zijn vrolijk en de meeste vermaken zich prima maar vele zijn, in mijn ogen, ook erg verward en weten niet wat ze moeten doen of wat er van ze verwacht wordt. Hierdoor gaan ze lopen klieren, ze gaan op een negatieve manier aandacht trekken en met elkaar lopen vechten. De kids met heel laag niveau rennen opeens weg. Deze worden dan half opgesloten in een lokaal of in de schoolbanken die een hekje hebben zodat ze moeten blijven zitten. De leraren zijn super lief voor de kids en de kids vinden de leraren ook super maar ik denk dat er heel wat verbeterd kan worden in hoe ze met elkaar omgaan, vooral omdat nu zijn de kinderen nog klein en schattig en kunnen ze nog aan de hand meegenomen worden om wat te gaan doen, maar wat als ze straks 16 zijn en nog hetzelfde gedrag vertonen? Met de gymleraren neem ik de theorie door die richtlijnen geeft hoe met de verschillende kids met verschillende stoornissen om te gaan en deze gaan we proberen in de praktijk toe te passen. Een hele uitdaging want ik heb hier zelf nog helemaal geen ervaring mee maar, vooral met hulp van jetske en miranda, ga ik de uitdaging maar aan ;)
Verder heeft Mr. Bambang me gevraagd meer te vertellen over de opleiding bewegingswetenschappen aan de leraren van de uni. Wanneer?? Goede vraag elke week zegt die ja ik zal is kijken wanneer we bij elkaar kunnen komen en laat het je weten. Hetzelfde geldt voor een ander college over PMT wat ze vroegen of ik dat wilde geven aan studenten,.. wanneer?? Misschien nadat ik weg ben ofzo dat ze data gevonden hebben.
Ik heb hier dus erg veel vrije tijd en die vul ik voornamelijk op met sporten. Maandag en donderdag ga ik badmintonnen, dinsdag tennissen en woensdag joggen. Especially for Anggi I will wright the part about badminton in English so that he can understand it ;) Badminton here is much more popular as in Holland. They have a badminton club from the university. There are a lot of people playing badminton, most are just playing for fun and just play games without practice. The team from the uni does practice and plays competition against other universities. If they play competition it looks very professional, the courts with the sponsor boards around it and television screens with the scores on it and a referee table etc. Playing badminton here is fun! The people are all very nice and we laugh a lot!
Veel sporten is ook wel nodig want veel eten doe ik hier ook. Mensen vragen hier altijd als eerste hoe het gaat en daarna of ik al gegeten heb. Ze laten me van alles uitproberen allemaal traditional food. Het meeste is super lekker alleen sommige dingen zijn echt TE pittig. Op het schooltje had een lerares wat gemaakt wat normaal heel pittig is maar deze keer niet zo pittig was dus ik kon het wel proberen. Nou ik stond in de fik werd rood en kreeg tranen in me ogen.. iedereen natuurlijk super hard lachen. Nu vraag ik dus eerst 100x of het niet te pittig is voordat ik wat probeer en ik vertrouw niemand meer wat dat betreft. Maar aangezien heel veel traditioneel eten hier pittig is probeer ik wel een beetje om wat meer aan te kunnen maar ben wat dat betreft toch echt Hollander.
Verder ga ik twee keer per week naar taalles, nu lijkt de taal best gemakkelijk maarja aangezien de mensen hier super snel spreken, alle woorden verdraaien en sundanees spreken in plaats van behasa (wat ik leer) begrijp ik er nog helemaal niks van als mensen aan het praten zijn. Niet heel handig soms versta ik net genoeg dat ik weet dat ze het over mij hebben, maar wat ze dan over me zeggen…. Vaak praten ze over het feit dat ik 25 ben en nog niet getrouwd ben en nog geen vriend heb. Voor hier heel ongebruikelijk, voel me lekker oud daardoor. Krijg nu regelmatig de vraag of ik al een jongen heb ontmoet hier, zelfs door de mensen die werken waar ik woon vragen ernaar, schijnbaar houden zij ook in de gaten door wie ik allemaal opgehaald wordt. De bewaker van dit gebouw begint vaak tegen me te praten, ik versta er niet veel van behalve dat die zegt dat ik de taal moet leren en moet oppassen, maar nu heeft die bedacht om maar tegen de jongens te gaan praten die me op halen en tegen hen te zeggen dat ze voorzichtig met me moeten zijn en me op tijd thuis moeten brengen! Best grappig. Ja ik word hier goed in de gaten gehouden! Mensen kunnen me vertellen met wie ik waar was terwijl ze er zelf niet bij waren. Maar nee geen special someone ontmoet hier.. behalve echt 2 super schattige jongetjes van zes van de school.
Naast al dit moet ik nog ff wat meer uitstapjes gaan maken, mensen willen me graag meenemen naar dingen (vooral de jongens) maar ik moet zelf meer initiatief gaan nemen om een dag te plannen want mensen hier zijn te verlegen denk ik om tijd van me te vragen, terwijl ik tijd zat heb en ik te verlegen ben hen te vragen want tja zij moeten me ophalen en alles regelen.
Uhm heb toch best veel te doen hier, en nog steeds overal waar ik kom word ik behandeld alsof ik erg belangrijk ben,.. VIP behandeling ;) wel grappig maar vaak ook erg ongemakkelijk.
Heb me ups en downs maar over algemeen vermaak ik me hier nog prima en de tijd gaat ook echt super snel!

-XXX- Dionne