Al over de helft van mijn tijd in Indoland

En toen was het al heel lang geleden dat ik me laatste blog online plaatste. En tis niet dat de tijd zo snel voorbij vliegt en dat ik geen tijd heb om een blog te plaatsen,.. nee eigenlijk heb ik niet zo veel beleefd afgelopen maand,.. voor mijn gevoel dan.
Alles gaat hier rustig aan dus zoveel doe je niet in de week. Mr. Bambang krijgt veel weerstand van andere collega’s en mensen en daardoor is het voor mij lastig naar andere schooltjes te gaan of dingen te bespreken met andere leraren. Ze willen hier liever geen verandering,.. of anders gezegd ze willen wel dat het anders is maar zodra het te veel werk is of zodra ze niet inzien hoe het dan veranderd zou kunnen worden,.. dan doen ze liever niks volgens mij. Mr. Bambang heeft in Nederland gezien hoe het onderwijs daar is en wil het in Indonesië graag hetzelfde als in Nederland. In mijn ogen is dit een te grote stap en zou die eerst kleinere doelen moeten opstellen om een kleine veranderingen aan te brengen en zo stap voor stap een grotere verandering zodat het meer gaat lijken op het onderwijs in Nederland. Daarmee gaat het zowel over de opleiding tot gymleraar op de uni als over physical education op de lagere/middelbare scholen. Ik heb dit met hem besproken maar geen idee of die me begreep maar hij leek me serieus te nemen. Best leuk als mensen je zo serieus nemen en denken dat je slim bent en verstand heb van vele dingen terwijl je eigenlijk pas net afgestuurd bent en dus eigenlijk helemaal niet zo veel weet. Ook wel lastig want heb het idee dat ze wat van me verwachten maar probeer daar maar niet te veel aan te denken en gewoon te vertellen hoe ik over dingen denk. Ik ga nu een observatie verslag schrijven over wat ik gezien heb op de schooltjes en daarbij aanbevelingen geven hoe het eventueel anders kan aan de hand van de literatuur. Wel weer lekker theoretisch werk maar wel iets wat ook voor mezelf erg leerzaam is.
Me sociale leven is hier nog steeds gewoon vaag. Nog steeds spreek ik vele mensen maar communiceren blijft moeilijk want mijn Bahasa is nog niet zo goed.. begrijp gelukkig al wel meer dan 3 maanden terug.
Ik ga nu bijna elke week naar een huiskerk. Super leuke mensen 2 Amerikaanse gezinnen en nog andere Amerikaanse en Indonesische mensen en ik ga met een Koreaans meisje (Marie) mee en een Koreaanse vriend van haar. De dienst is bij 1 van die gezinnen thuis en houden ze in het Engels en in Bahasa dus ik kan het volgen. Er zijn super schattige kindjes en als de volwassenen Bahasa gaan spreken ga ik met de kindjes spelen want die begrijp ik tenminste want die spreken Engels. Na de dienst eten we met ze alle die mensen kunnen echt super lekker koken.
Verder doe ik nog steeds beetje zelfde als vorige maand. Muziekles is afgelopen we hebben het afgesloten met een voorstelling, gekleed in traditionele kleding en super veel make-up :p echt wat voor mij. Maar was gezellig en dat krijg je als je niet alles helemaal begrijpt in Bahasa dan opeens heb je ingestemd dat je meedoet met het optreden.
Ik heb een boswandeling gemaakt met Mr. Bambang. Super mooi! en leuk om te doen want de paden en bruggetjes waren niet gewoon recht ofzo.
Afgelopen weekend was ik met Audrey mee naar Jakarta. Was super gezellig en best fijn om weer is gewoon met iemand te kunnen praten zonder dat je elkaar vaak echt niet begrijpt. We hebben vooral in de auto gezeten en op familie bezocht maar zijn ook naar de kapper/pedicure geweest naar de film X-men en we hebben geshopt Audrey heeft echt super schattig nichtje en was leuk om met haar te spelen.
Verder maak ik niet heel veel uitstapjes. Dit ga ik nog wel doen als Tamara hier is.. zin in!! Nu vind ik het vooral leuk om bijvoorbeeld met mensen van badminton nog wat te gaan eten na de training. Net zoals wij standaard naar zelfde etensdingen gaan hebben ze hier ook die gewoontes.. tis alleen net ff wat anders om op een zeil op de grond traditioneel eten te eten met straatmuzikanten die voor de muziek zorgen als dan bij Rooz te eten ;)
Ze hebben hier trouwens echt veel feestdagen/vrije dagen. Deze maand al zeker 8 ofzo.. die mensen vinden het leuk voor mij is het saai want niks te doen en de meeste vielen ook nog is op een donderdag, de enige dag dat ik nog naar een schooltje ga, dus wel jammer.
Nu is het hier tentamen periode dus iedereen is hard aant leren. Ik zal eigenlijk maar is aan me verslag moeten gaan beginnen maar als je eenmaal lui bent is het best lastig om weer actie te gaan ondernemen.
Gister was ik naar een sportmiddag van een groep studenten van de katholieke uni.. ging met Marie mee. Was gezellig, allemaal leuke mensen die Engels konden ;) Heb nu taalles met een Koreaans meisje en een meisje van de Filipijnen die in Australië woont en nu hier is voor het werk van d’r vriend. Koreaanse meisje is echt grappig en heel enthousiast maar spreekt ook niet veel Engels dus met haar communiceer ik met handen en voeten en half Engels half Bahasa maar op een of andere manier begrijpen we elkaar uiteindelijk wel altijd. Zij was ook bij de sportdag en andere mensen moesten er wel om lachen hoe wij aant communiceren waren.
Me laatste maandje in Bandung is ingegaan en ook al kan ik echt niet wachten totdat Tamara komt en verveel ik me hier vaak best wel erg ti’s toch ook wel jammer dat het eerste deel van mijn avontuur bijna voorbij is. Er zijn nog zo veel niet nagekomen afspraken en nu opeens zo weinig tijd,.. dat ik maar gewoon ga proberen iedereen te contacten en te zeggen hallo ik ga bijna weg dus als we dat nog wilde gaan doen dan moet het binnen nu en 3 weken! ;)
Volgende weekend ga ik waarschijnlijk bergbeklimmen met een paar jongens. Wordt nog wat 3 dagen op een berg met die gasten. .. ben benieuwd…

-xxx- Dionne