eerste 2 weken

Het heeft even geduurd maar dan hier toch mijn eerste reisverslag. Beleef hier zo veel nieuws en alles is zo anders dan in Nederland dat het nog niet meevalt dit allemaal kort samen te vatten in een verslag. Dus be ready voor een in slecht Nederlands geschreven veel te lang hak op de tak verhaal ;)

Ik ben hier nu 2.5 week wat ergens wel al een paar maanden lijkt en aan de andere kant nog maar zo kort is dat ik me afvraag hoe ik hier nog een paar maanden ga blijven terwijl ik nu al heimwee heb.

De reis hier naartoe was prima en ik werd in Bandung, wat een heel klein vliegveld is, opgehaald door mr. Bambang en Ribmbi. Mr. Bambang is de man waarmee ik al contact had en die hier van alles voor mij heeft geregeld. Hij had die dag zelf een project dus had die geregeld dat Rimbi, een student van zijn school me naar het hotel zal brengen. Onderweg daarheen stopte we bij de Hollandse bakken want Ribmi stond erop broodjes voor me te kopen en drinken. Mensen hier willen graag dingen voor je doen en vooral willen ze dat je eet! Het hotel ligt op de campus. Ik ben eerst gaan slapen en later kwam Mr. Bambang me ophalen en heeft die een rondleiding over de campus gegeven. Campus is hier zo veel groter en mooier dan de VU. Het heeft eigen sportvelden en sporthallen en allemaal eetdingetjes en nog veel meer.

Vrijdag 28-02 ging ik met Bambang mee naar het project waar hij die week aan werkte. Het project, change through sport, bestond uit een week lang een opleiding voor trainers en coaches en was van de NSA (national sport academy). Deze dag was het eindproject en dit was een door de deelnemers georganiseerd voetbal toernooi. Het project werd o.a. geleid door mensen uit NL waarvan 1 man daar ook aanwezig was. Die stelde me voor aan allemaal deelnemers veel gaven meteen hun fb of aders en zeiden je moet echt langskomen en daar en daar en daarnaartoe etc. Na het toernooi ging ik met de groep mee naar het hotel waar we gingen lunchen. Daarna was de afsluiting van het project en alle deelnemers kregen een diploma. Harry vertelde de deelnemers dat ik speciaal uit NL was gekomen om de diploma’s uit te reiken en dat ik familie was van de koningin dus ik stond lekker voor gek maar heb alle diploma’s uitgereikt. Mensen hier willen graag met je op de foto dus sta ook 100x op foto’s.. echt wat voor mij… not! ook super awkard want dan kom ik nieuwe mensen tegen willen ze op de foto en dan daarna niet praten ofzo want dat durven ze niet omdat ze geen Engels spreken en als ik dan wat zeg gaan ze alleen maar lachen en snel weer weglopen. Na diploma uitreiking gingen we bij een restaurant nog wat drinken, was erg gezellig en wel gemakkelijk dat er nog iemand uit nl was.

De volgende dag (01-03) kwam Mr. Bambang me halen om naar de kamer te gaan waar ik zal gaan wonen. Hij kwam veel te vroeg en me hotelkamer was nog een troep dus lekker gênant maar toen naar de kamer gegaan en na eerst 100x gezegd te hebben dat het echt wel goed genoeg voor me is die kamer. De kamer is ook echt gewoon goed. Groot bed eigen badkamer tv met allemaal fox-kanalen een internet aansluiting (moet nog wel kabel kopen) en een kast. Verder is er in het complex een cafe en een huiskamer achtig iets waar je kan eten en waar ik wifi heb  .
Toen kwamen Adis (me buddy) en een vriendin van haar en Dani en Dani (de gymleraren van de scholen waar ik mee naartoe ga) ook daarnaartoe om voor te stellen en afspraak te maken wanneer ik met hun meeging.

Daarna ging ik met Adis en een vriendin van haar (echt namen onthouden hier is een drama.. zijn zo moeilijk) naar de Tangkuban Perahu, een vulkaan) super mooi om te zien. Na bij de vulkaan rondgekeken te hebben en traditionele etens- dingen geproefd te hebben terug naar me kamer me tassen uitgepakt en om half 8 kwamen ze me halen te eten. Omdat ik had gezegd dat ik soto en sate lekker vond gingen we dat eten. We rede heel lang om uiteindelijk bij een straattentje aan te komen die er voor mij hetzelfde uit zag als 100 andere, maar het was het favoriete tentje van die meiden. Het was ook echt super lekker! Vervolgens gingen we stappen. Behalve dat hier alle ramen open staan, je binnen mag roken en de toegang gratis is lijkt het wel beetje op Nederland  muziek was ouwe top 40 nummers dus lekker meezingen en beetje dansen, want ja praten gaat moeilijk als niemand Engels spreekt. Ze zijn wel echt overbezorgd ofzo werd zelfs begeleid naar de wc en ze zorgde ervoor dat ik ergens kon zitten terwijl iedereen stond dus waarom moest ik zitten, en zorgde dat ik wel drinken had etc… beetje ongemakkelijk maar ze zijn wel allemaal heel aardig. Om 12 uur kwam er super veel politie met zwaailichten sirene alles om het feest te stoppen. Ik verbaasd maar is hier normaal is regel van de gouverment.

De volgende dag (zo 02-03) ging ik zelf op onderzoek uit en heb overal lekker rondgelopen. Ik lijk hier wel beroemd want alle mensen gaan hallo roepen en de politie komt me een hand geven en alle busjes (angkutangs) stoppen om te vragen of ik niet mee wil wel leuk maar ook echt vermoeiend!. Ik ging op zoek naar een supermarkt, je heb hier heel veel kleine supermarktjes maar mijn probleem was dat ik daarvoor de straat over moest steken en dat is hier nog best een uitdaging. Na een stuk gelopen te hebben aan deze kant van de weg kwam ik toch echt tot de conclusie dat ik de weg over moest steken.. dus adem in en ogen bijna dicht toch maar de straat over gestoken :p wel voordeel dat ik hier op val want mensen stoppen dus wel gewoon voor je.

Maandag (03-03) kwam Dani me om 07:30 ophalen . Voor mij super vroeg hier best laat. Echt mensen staan hier om 4 uur half 5 op ofzo terwijl ze ’s avonds niet vroeg naar bed gaan.. iemand vertelde ook wel dat mensen hier maar 5 uur slapen. De school was zowel primary als junior als senior highschool voor gehandicapten kinderen en een opvang voor gehandicapten volwassenen. Maandag beginnen ze met een openingsceremonie die erg lang en rommelig was maar dat is normaal. Kids komen te laat moeten eigenlijk in rij staan maar lopen alle kanten op en de leraren kletsen overal door heen. Heb toen ook nog mezelf moeten voorstellen voor al die mensen. Daarna kreeg ik een rondleiding door de school. Verschillende lokalen en ook slaapzalen want is mogelijkheid voor kinderen daar te slapen en wonen ofzo maar wordt niet veel gebruikt en Dani zei dat het ook echt niet goed was dat er niet goed voor de mensen gezorgd werd en geen goede voorzieningen waren en geen goed eten. De kinderen krijgen alle normale lessen maar ook erg leuk was dat ze ook lessen krijgen over alle daagse dingen zoals tandenpoetsen aankleden en opruimen etc. toch belangrijk voor de doelgroep. Om 10 uur was de gymles 8 kindjes deden mee die echt veel in niveau verschilde. Ze gingen de koprol leren. Gym wordt hier helaas nog echt gezien als een middel om atleten te trainen voor de prestatie. Er kan mee worden gedaan aan wedstrijden waar geld mee verdiend kan worden en de school houd dan gewoon een deel van het door het kind verdiende geld.
Om 11 uur was de gymles klaar en toen gingen we al weer weg van die school.. moet het nog navragen maar volgens mij zijn de werkdagen hier echt zo kort van sommige mensen. Dani bracht me naar de uni waar Mr. Bambang was en toen gingen we met ze 3e lunchen. Het is echt vreemd om te zien hoe de relatie hier is tussen mensen. Je hebt zo een beetje rangen denk ik want als je iemand die hoger opgeleid is en ouder is dan jij tegenkomt ook al loop je gewoon langs geef je diegene een hand en dan breng je die hand naar je gezicht. Maar Dani doet dat dus bij Mr. Bambang maar andere studenten die we tegenkwamen deden dat weer bij Dani omdat die dus weer ouder is en afgestudeerd is.. echt soms is het gewoon ook ongv. Leeftijdsgenoten.. blijft gek te zien.. komen wij aan met ons gewoon hallow! tegen iedereen ;) …
Na de lunch heb ik me ingeschreven voor de taalles.. achteraf gezien geen handige actie want ik kan die dagen helemaal niet.. dus nu volg ik alleen de tutorials wat niet mag eigenlijk maar toch wel goed is en misschien komt er nog een groep of misschien privé lessen nemen ik weet het niet maarja heb nu pas 2 lessen gehad en de lerares spreekt 3 woorden Engels en praat dus gewoon int Indonesisch als ze wat uitlegt dus schiet op.. maar kan inmiddels mezelf voorstellen tellen weet de dagen en kan een beetje klokkijken :p.. hoop dat ik snel meer leer want het is echt lastig hier met mensen die geen engels spreken. Eten bestellen in het begin was echt missi impossible maar met google translate is het toen gelukt en nu zeggen die mannetjes hier gewoon wat ze hebben en zeggen you like als ik dan ya zeg dan krijg ik dat te eten elke avond weer een verassing ;) . gelukkig is het meeste gewoon super lekker 
’s avonds ging ik badmintonnen. Adis bracht me daar heen was gezellig ging met de recreanten gewoon mee vrijspelen en ga dit nu elke maandag en donderdag avond doen. Het is wel fijn ff gewoon wat te doen met mensen samen zonder dat je vastloopt doordat ik geen Indonesisch spreek en zij geen Engels. Maar valt wel op dat de jongens wel allemaal durven proberen te praten en de meisjes niet. Jongens gaan elkaar soms echt zo uitdagen durf jij wat te zeggen nee jij en meisjes die gaan aan en jongen wat vragen aan mij te vragen echt super vaag en ongemakkelijk hoop dat dat minder wordt als ik hier langer ben en de taal wat kan.

Uhm me verslag is al veel te lang en heb pas over 4 dagen verteld :O verder dus maar ff een kortere samenvatting over al het algemeen. Ik ga dus naar 2 schooltjes, de ene waar ik over vertelde en nog een kleintje met alleen maar jongen kindjes, met de gymleraren mee, t zouden er 3 zijn maar de 3e mocht ik niet heen want de headmaster wilt het niet hebben. Mr.Bambang is nu nog opzoek naar een derde school maar dit is lastig. De gymlessen verlopen erg rommelig omdat de kids groot niveau verschil hebben. Als het goed is ga ik samen met de gymleraren kijken hoe we hier meer structuur in aan kunnen brengen. Mijn doel is om alle kids te betrekken in de gymles nu doen vele niet mee omdat ze toch niet snappen wat er moet gebeuren het te moeilijk of te druk is. Ik ontmoet nog zo ongv. elke dag nieuwe mensen zowel studenten als leraren van de school hier. De leraren willen allemaal dat ik voor hun klas college kom geven. Wordt hier gezien als teacher en expert en doe me best duidelijk te maken dat het beide niet zo is maarja ze luisteren niet. Ik ga hier dus ook paar colleges geven over PMT en over de opleiding bewegingswetenschappen. Best gek ging mee naar een college van een master vak met studenten die zelf al bachelor hadden en zelf stonden ze al voor de klas en werkte ze.. en die wilde allemaal mijn mening over dingen weten en zagen mij als docent.. (binnen een maand van afgestudeerd naar hoogleraar ;) heel apart!). Ben ook naar een gesprek met een vrouw geweest die een hulpgroep heeft voor ouders met kinderen met downsyndroom, heb daar eigenlijk helemaal geen verstand van maar ga samen met Mr. Bambang advies voor de ouders opstellen..
Verder ben ik de taal aant leren maar toon ik hier ook super veel studie ontwijkend gedrag. Ook ga ik een paar jongens helpen met Engels. Ze willen graag Engels leren en ook al is dat van mij brak het is stuk beter dan dat van hun. In ruil voor de lessen laten zij mij de omgeving zien  best goede deal. Gister zijn we naar een ranch geweest een floating market de theeplantages en een hotspring zwembad! Tussendoor super veel gegeten allemaal traditioneel eten.
OJa ook al denken jullie dat ik hier hele dag in het mooie weer zit, het valt tegen :P.. waar jullie het droog hadden zijn hier elke dag zware regen en onweersbuien. Voor mij is het niet koud maar de mensen hier vinden het super koud :P. maar gelukkig is het vaak genoeg inderdaad lekker mooi zonnig weer!.

Zoals gewaarschuwd een hak op de tak verhaal maar zoals jullie misschien wel merken vermaak ik me hier nog wel al zal ik soms wel willen dat ik ff snel heen en weer kon naar NL ;)

Ohw vergeet nog helemaal te zeggen dat op me verjaardag een lerares cake voor me had gebakken en de kindjes gingen zingen.. super lief!! :D. had zelf, naja Adis ging het voor me doen, zakjes gemaakt met chips chocola en wat drinken, om uit te delen.

XXX