Ondetussen Bandung al verlaten

Bij gebrek aan laptop en internet café is het heel
Lang geleden dat ik me laatste blog heb geschreven.. Maar omdat ik t nu toch echt wel weer is tijd vond een verhaaltje te schrijven doe ik nu een poging met een blog schrijven op me
Mobiel.. Dus alvast sorry voor de vele vaage woorden en spelfouten.
De laatste maand in Bandung is echt snel voorbij gegaan. Stage activiteiten heb ik niet veel meer gedaan.. Ben alleen nog naar 2 andere schooltjes een x wezen kijken. Wat opviel is dat ze zeiden dat die schooltjes in autisme gespecialiseerd waren maar ondertussen waren er kids met allemaal
Soorten handicappen.. Hier viel het ook erg op dat er gewoon gebrek aan regels en structuur is voor de kids en dat de leraren niet goed weten hoe met deze kinderen om te gaan.
Jammer is dat nu me stage voorbij is er zooo veel
Afspraken niet door zijn gegaan.. Ben bij heel veel
Schooltjes instellingen support groups niet gwst waar die me nog mee naartoe zal nemen en ik heb de colleges die ik braaf heb voorbereid over pmt en bewegingswetenschappen nooit aan iemand kunnen laten zien. Jammer jammer maarja niks aan te doen. Het is hier echt gewoonte dat zo veel afspraken niet door gaan en verzet worden etc.
Ook t bergbeklimmen heb ik niet gedaan want ook deze afspraak werd opeens weer verzet en weer er weer.. En toen kon ik niet de dagen dat ze gingen..
Verder heb ik gewoon t zelfde gedaan als de voorgaande weken. Taalles was erg gezellig de lerares geeft ook Engelse les aan kinderen en wij speelde de zelfde spelletjes in Bahasa als die ze in het Engels aan de kinderen leerde.. Best lachen...
Ik ben nog met een groep internationale studenten naar een vulkaan, theeplantage en de floating market geweest .. Echt grappig hoeveel foto's die mensen wel niet nemen.
Bij de kerk komt een meisje dat werkt bij een center waar allemaal Amerikaanse vrijwilligers werken die voor 1 of twee maanden maar Indonesië komen.. Op een zondag waren een paar van deze vrijwilligers mee naar de kerk. Erg gezellig daarna bij hun huis gehangen en film gekeken en ben ook naar de sportdag geweest die voor de Amerikaanse vrijwilligers is..deze hielden ze elke maandag 2 uurtjes volleyballen of basketballen..
Jaja en nu is dat al tijdje geleden allemaal en heb ik tegen allemaal mensen al gedag moeten zeggen.. Nou was zelfs dat moeilijk om met mensen af te spreken om gedag te zeggen dus de meeste heb ik gewoon via app ofzo gedag gezegd lekker makkelijk.. Het hielp ook niet mee dat ik de laatste dagen nog ff ziek werd.. Had ik t bijna de volle tijd volgehouden zonder ziek te worden.. Helaas daardoor ook niet naar Jakarta kunnen gaan om Selena te zien spelen..
Nu zitten we op Bali en hebben we al super veel dingen beleefd.. We zijn van Bandung naar pangandaran gegaan waar het helaas heel veel regende maar waar we o.a. naar een national park zijn geweest en wezen body raften..
Super gaaf de instelling van onze guide was .. Zolang je maar voorzichtig doet is het niet gevaarlijk :p.. Daarna zijn we doorgegaan naar yogya waar we oa verdwaald zijn op zoek naar Een vulkaan en de prambanan en borobudur tempels hebben bezocht.. Van yogya konden we gezellig weer terug naar Bandung om mijn paspoort op te halen.. Me visum verlenging was niet op
Tijd klaar :@ waardoor ik heb toen we weg gingen nog niet mee kon nemen.. ( was trouwens erg handig dat visum verlengen ik was een x te laat niet door mijn schuld maar moest daarom
Op gesprek komen bij het international
Office ik helemaal zenuwachtig daarvoor en toen moest t nog precies op de dag dat ik de nacht ervoor ziek was geworden en had niks meer binnen kunnen houden dus niet gegeten en voelde me zwaar beroerd.. Was de gast waarmee ik een gesprek had ongv van mijn leeftijd en ging t gesprek meer over voetbal en hobby's en natuurlijk weer waarom ik nog niet getrouwd was en of ze collega niet wat voor me was.. Dus voor niks zenuwachtig voor zo een gesprek.. Oja kreeg wel 12 euro boete..)
Maar nu heb ik me paspoort dus weer en hebben we de 16 uur durende treinreis, die we van Bandung naar malang moesten nemen daarvoor, overleefd ookal was de trein echt zwaar oncomfortabel. In malang hebben we oa de bromo toer gedaan.. Zwaar indrukwekkend!! :).. daarna zijn we met de bus naar lovina gegaan.. De bus was relaxed alleen toen we er opeens uitgezet werden langs de weg begrepen we er niks meer van .. Gelukkig waren er meer mensen en werden we opgepikt door een klein busje die ons naar Lovina bracht. Was gezellig dorpje met barretjes alleen op een of andere manier overal waar wij komen is het een beetje uitgestorven .. We zijn naar een eilandje geweest en hebben daar gesnorkeld echt super mooi!!
En nu zitten we in Ubud vanaf lovina naar hier zijn we met een personal driver gegaan :p lekker luxe! Maar hij heeft ons onderweg naar een waterval de rijstvelden, een tempel en koffieplantage gebracht dus was leuk tripje!
Onze dagen hier zijn lang en vol en we hebben zooooo veel meer gedaan dan dat ik allemaal kan vertellen hiero maar conclusie we vermaken ons prima! En slapen doen we thuis wel weer ;)
Wooh dit is nog best een lang verslag geworden hoop dat het te volgen was ;)
-XXX- Dionne